Mijn paard naar de wei brengen is een drama

Saffier is een lieve E-pony. Onder het zadel bom-proof en tussen de andere paarden echt een lieverd. Ze staat wel hoog in rang verteld de eigenaar me tijdens onze kennismaking. De andere paarden maken snel plaats wanneer Saffier aan komt wandelen. Dit gedrag neemt Saffier mee wanneer ze door haar eigenaar aan de hand wordt meegenomen.
De staldeur is eigenlijk nog niet goed open, of Saffier heeft zichzelf al naar buiten gewrongen. Saffier loopt dwars door haar eigenaar heen. Op zich heeft de eigenaar hier niet zoveel moeite mee. “een beetje karakter in een pony mag best” vertelt hij me. Alleen wordt het wat gevaarlijk wanneer Saffier naar de wei gebracht moet worden. De laatste tijd is ze bijna niet meer te houden. Saffier draaft weg en maakt zich sterkt. De eigenaar hangt eigenlijk skiënd achter de pony aan op weg naar de wei. Daar krijgt de eigenaar nauwelijks nog de kans om het touw los te klikken of überhaupt het halster af te doen. De laatste paar keer is Saffier met touw en al de wei in gerend. Eenmaal in de wei aankomen maakt ze een paar blije bokkensprongen en gaat dan rustig staan grazen. Pas dan kan de eigenaar ernaar toe om het touw en halster af te doen.
Kort gezegd, niet ideaal dus.

Dominant gedrag
Tijdens onze eerste sessie observeer ik Saffier en haar eigenaar even. De twee hebben een waanzinnig leuke band. Het plezier in het contact met elkaar spat ervan af. Wel laat Saffier in het ‘dagelijkse doen en laten’ redelijk wat dominant gedrag zien. Ze duwt haar neus ogenschijnlijk liefdevol tegen de borst van haar eigenaar, om hem vervolgens een flinke duw te geven. De eigenaar is sterke jonge man en niet snel onder de indruk, maar hij laat zich wel een pas of twee achteruit slingeren. Ook bij het afhalen van de deken en het borstelen loopt Saffier waar ze wil, zonder echt rekening te houden met haar eigenaar.

Leiderschap
Ik vraag het duo om de afgesloten rijbaan in te lopen, omdat ik daar mijn sessie wil starten. De eigenaar kijkt me verbaasd aan. Want daar is Saffier hartstikke braaf. Het gaat echt alleen om het stukje naar de wei, verzekert hij me.
Ik leg de eigenaar uit dat ik vermoed dat Saffier en hij het eigenlijk niet helemaal eens zijn over wie het leiderschap neemt en dat dit een groot deel van het probleem is wanneer Saffier naar de wei gebracht moet worden. En dat stukje leiderschap kun je beter aanpakken op een plek waar het paard niet, gedreven door welke triggers dan ook, zelf besluit het leiderschap definitief in handen te nemen.

De eigenaar kijkt me nog wat onderzoekend aan, maar geeft me het voordeel van de twijfel. We gaan aan de slag in de rijbaan. We doen doodeenvoudige, maar enorm effectieve oefeningen. We laten Saffier op afstand van ons stil staan. We leren haar wachten met lopen tot wij dat commando geven. We leren haar stilstaan zodra wij die vraag stellen en we leren haar op een kleine hulp achterwaarts gaan.

Een beetje onzin
Na ongeveer 25 minuten werken staat Saffier te gapen en met haar ogen te knijpen. Ik zeg de eigenaar dat het voor Saffier tijd is voor een pauze, dat ze even op stal mag verwerken wat we zojuist gedaan hebben.
Als Saffier op stal staat vraag ik de eigenaar wat hij tot nu toe van de training vindt.
“Om eerlijk te zijn Pauline, vind ik het een beetje onzin wat we aan het doen zijn”. Later hebben we samen enorm gelachen om deze uitspraak.
Ik realiseerde me dat ik onvoldoende vertaald had wat het paard liet zien aan haar eigenaar. Saffier was namelijk in 25 minuten veranderd van een drammerig paard, in een paard dat respectvol en met vertrouwen op haar eigenaar reageerde wanneer hij een vraag stelde.
Alleen de eigenaar zag vooral dat we oefeningen aan het doen waren die in zijn ogen niks met het probleem te maken hadden.
Saffier had een goede pauze gehad en we gingen weer aan de slag.

Op naar de wei
Gaan we dan nu naar de wei? Vroeg de eigenaar. Jazeker, we gaan naar de wei.
De staldeur ging open en Saffier wilde, zoals zij gewend was, zo snel mogelijk naar buiten, dwars door me heen. Ik corrigeerde haar en zette haar een paar passen achterwaarts, wachtte even tot ze haar hoofd liet zakken en vroeg haar toen de stal uit. Als een brave kinderpony liep ze ontspannen achter me aan. Richting de wei versnelde haar ze pas. Dus ik vroeg haar stil te staan en een pasje achterwaarts te nemen. Omdat we dit in een neutrale setting geoefend hadden, begreep Saffier goed wat ik van haar vroeg. En zo stapte we naar de wei. Bij de wei aangekomen wachtte ze tot ze los was en pas toen vertrok ze de wei in.

Voor de eigenaar waren ondertussen alle kwartjes op zijn plek gevallen. Hij zag de overeenkomsten tussen de oefeningen die we in de rijbaan gedaan hadden en het werk dat ik richting de wei met het paard deed.

Voor dit duo was één les grondwerk voldoende. Niet omdat Saffier in 60 minuten tijd getransformeerd was van drammerig paard, naar een brave kinderpony, dat is onmogelijk. Maar de eigenaar had voldoende handvatten om het leiderschap van Saffier terug over te nemen. En realiseerde zich dat hij dit op alle momenten in het contact met Saffier moest bevestigen, om ervoor te zorgen dat dit nieuwe gedrag bevestigd werd.

Leiderschap en veilig voelen
Het nemen van leiderschap over je paard is niet alleen zinvol als jouw paard op sommige momenten druk wordt en je dan omver loopt. Het is voor paarden überhaupt fijn als er iemand in de buurt is die boven hen in rang staat. In de natuur zoeken paarden dit ook met elkaar uit, en niet omdat de dominante paarden het leuk vinden om de baas te spelen. Maar omdat het belangrijk is om te weten wie de kudde moet veilig houden. Op het moment dat jou paard het leiderschap bij jou kan laten, kan hij zich ook veilig bij je gaan voelen. En spannende situaties worden daardoor beter te handelen.

Nieuwe leiderschapsgewoonten leer je jouw paard niet alleen aan tijdens grondwerkoefeningen. Daar begin je, maar dit zet je door in AL het contact met jouw paard. Dus ook wanneer je hem alleen even een dekentje op wil doen, of wanneer je hem komt knuffelen.

Voor mij is het belangrijk om mijn steentje bij te kunnen dragen aan een nog vriendelijkere paardenwereld. Voor zowel de paarden als de mensen. Natuurlijk train ik de paarden altijd zonder geweld of pijn.

Daarnaast vind ik het belangrijk dat jij, als eigenaar of verzorger, weet dat je me alles kunt vragen over jouw paard. Hoewel het soms lijkt dat je zomaar alles moet weten over jouw paard.. bestaan er, in mijn ogen, geen domme vragen als het over jouw paard gaat.

Ook fouten maken is must om verder te leren. Ik maak ze dagelijks en ik probeer ze zoveel mogelijk te erkennen 😉